Rozszerzanie Przestrzeni Dyskowej w Linux: Przewodnik Krok po Kroku z Użyciem LVM i fdisk

Poszerzanie przestrzeni dyskowej w wirtualnych maszynach Linux to kluczowy element zarządzania systemami serwerowymi. W tym artykule pokazujemy, jak efektywnie zwiększyć przestrzeń dyskową używając narzędzi LVM i fdisk, bazując na rzeczywistych danych z systemu.

Wstępne przygotowania

Przed przystąpieniem do zmian w partycjach i woluminach, ważne jest, aby sprawdzić aktualny stan dysków w systemie. Użyjemy polecenia lsblk, aby zidentyfikować dostępne dyski i partycje.

Oto przykład wyniku polecenia lsblk na maszynie:

Tworzenie snapshotów

Zanim przystąpimy do zmian w konfiguracji dysków, zaleca się wykonanie snapshotu woluminów LVM, aby zapewnić możliwość przywrócenia danych w przypadku nieoczekiwanych problemów.

Modyfikacja partycji

Następnie, przystępujemy do modyfikacji partycji, korzystając z fdisk. Usuwamy istniejącą partycję, a potem tworzymy nową, która wykorzysta całą dostępną przestrzeń na dysku sdb.

Zapis zmian

Po prawidłowym skonfigurowaniu partycji, korzystamy z komendy w w fdisk, aby zapisać zmiany i zaktualizować tabelę partycji.

Wykonanie pvscan

Po modyfikacji partycji, wykonujemy polecenie pvscan, aby system mógł zaktualizować informacje o dostępnych fizycznych woluminach.

Konfiguracja LVM

Po zapisaniu zmian w tabeli partycji, musimy zaktualizować konfigurację LVM, aby uwzględnić nową przestrzeń dyskową. Używamy polecenia lvextend z automatycznym rozszerzaniem systemu plików.

Podsumowanie

Rozszerzenie przestrzeni dyskowej na wirtualnej maszynie Linux poprawia wydajność i dostępność przestrzeni do przechowywania danych. Dzięki opisanym krokom, zarządzanie przestrzenią dyskową w systemach wykorzystujących LVM staje się prostsze i bardziej efektywne.

Rozwiązywanie problemów z klastrami Proxmox i przywracanie kontenera LXC

Podczas zarządzania klastrami Proxmox można napotkać różne trudności techniczne, takie jak niespójności w konfiguracji klastra lub problemy z przywracaniem kontenerów LXC. Znalezienie i rozwiązanie tych problemów jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności środowiska wirtualizacji. W tym artykule przedstawiam szczegółowy przewodnik, jak zdiagnozować i rozwiązać problem z nieosiągalnym węzłem oraz jak pomyślnie przywrócić kontener LXC.

Zanim przystąpisz do jakichkolwiek działań, upewnij się, że masz aktualny backup systemu.

Diagnostyka stanu klastra Proxmox

oraz:

Aby zrozumieć stan klastra, wykonaj na węźle node-up-page-04 polecenie:

Oczekiwany output:

Następnie sprawdź szczegółowe informacje o klastrze za pomocą polecenia:

Oczekiwany output:

Usuwanie pliku konfiguracyjnego kontenera i czyszczenie danych

Odkryłem, że plik konfiguracyjny kontenera 107 wciąż istnieje na systemie plików klastra w ścieżce:

Output:

Aby usunąć ten plik i wszelkie pozostałości danych związanych z odłączonym węzłem, wykonaj:

Przywracanie kontenera

Po usunięciu pliku konfiguracyjnego, przywróciłem kontener LXC na węźle node-up-page-04 za pomocą polecenia:

Output:

Proces przywracania zakończył się pomyślnie, a kontener był gotowy do użycia. Ten przypadek pokazuje, jak ważna jest dokładna diagnostyka i zarządzanie plikami konfiguracyjnymi w Proxmox podczas pracy z klastrami. Warto prowadzić regularne przeglądy konfiguracji, aby unikać niespójności i problemów operacyjnych w przyszłości.

Rozwiązywanie problemów związanych z performance_schema w MySQL


Podczas codziennej pracy z bazami danych MySQL, mogą pojawić się specyficzne wyzwania, takie jak brakujące tabele lub błędy związane z nierozpoznaną bazą danych performance_schema. Te problemy mogą znacząco wpływać na wydajność i stabilność systemów bazodanowych, a ich diagnozowanie i rozwiązywanie bywa często skomplikowane i czasochłonne. Aby ułatwić to zadanie, stworzyłem ten przewodnik, który jest wynikiem moich doświadczeń oraz sprawdzonych praktyk. Zapewniam kompleksowe podejście do identyfikacji i naprawy problemów związanych z performance_schema. Jest to dosyć proste zaimportowanie schematu z nowo zbudowanej bazy danych.

Oczywiście przed całą operacją należy wykonać backup bazy najlepiej.

Początkowa diagnoza w MySQL

Zacznij od zidentyfikowania problemu w powłoce MySQL:

Utworzenie nowego schematu Performance Schema w MySQL

Tworzenie nowego schematu performance schema z linii komend MySQL:

Operacje serwerowe do ustanowienia nowego środowiska MySQL

Wracamy do systemu, aby skonfigurować czyste środowisko MySQL:

Następnie, uruchom MySQL w trybie bezpiecznym, aby skonfigurować go – bez zewnętrznych przerwań sieciowych:

Konfiguracja i weryfikacja w MySQL

Powróć do linii komend MySQL, aby zweryfikować konfigurację i skonfigurować nową bazę danych:

Jak widać, tutaj performance_schema działa poprawnie.
Zaktualizuj hasło roota w środowisku MySQL, aby zabezpieczyć nową instalację:

Uruchom ponownie MySQL w trybie bezpiecznym, aby upewnić się, że wszystkie konfiguracje zostały zastosowane:

Konfiguracji MySQL na serwerze w celu uruchomienia nowej bazy danych

Po zabezpieczeniu nowej konfiguracji MySQL, zaktualizuj konfigurację serwera, aby używać nowego katalogu danych:

Uruchom ponownie usługę MySQL, aby plik my.cnf został wczytany podczas startowania mysqla:

Eksportuj i przywróć schemat Performance Schema w MySQL

Z nową konfiguracją, eksportuj performance_schema za pomocą poleceń MySQL i przygotuj się do jego przywrócenia:

Należy wyłączyć mysqla:

Przywróć oryginalny katalog danych MySQL na serwerze, uruchom ponownie usługę MySQL i zaimportuj wyeksportowany schemat:

Upewnij się, że domyślny silnik przechowywania działa, np:

Nie zapomnij usunąć śmieci:

Jeśli dotarłeś tutaj, pamiętaj o usunięciu backupu bazy danych – o ile wszystko działa. Bo wykonałeś takowy? 🙂